Indien je deze e-mail ontvangt als tekst, of als deze onvolledig of onleesbaar is, ga dan naar de webversie
Op 22 April 2009 was het dan zover. Na een lange voorbereidingstijd met veel wandelingen en het bekijken van websites van de tocht van anderen gingen we met de trein van Almere via Amsterdam, Parijs en Bayonne naar St. Jean Pied de Port, aan de voet van de Pyreneeën. Daar hadden we ons reeds per mail aangemeld bij de pelgrimsherberg l’Esprit du Chemin. We werden er hartelijk ontvangen met een glaasje port. Toen iedereen aanwezig was gingen we met 24 mensen aan tafel voor een gezamenlijke maaltijd. Na de maaltijd hebben we onze Credential (paspoort voor de pelgrims) gehaald en kregen we gelijk een stempel. Bij iedere volgende dag zouden we bij elke herberg een stempel krijgen zodat de afstand gecontroleerd kan worden.
Na een goede nachtrust en een ontbijt begonnen we aan onze eerste etappe. Van 180 m naar bijna 1500 m hoogte over de Pyreneeën. Boven gingen we langs sneeuwvelden naar onze volgende herberg in Roncevalles. Daar kregen we de volgende stempel en een plaats in een grote zaal waar 120 bedden stonden. ‘s Nachts werd er behoorlijk gesnurkt. Gelukkig zijn er oordopjes en die hadden we dan ook meegenomen.
De volgende morgen begonnen sommige al om 5.30 u de rugzak in te pakken om vroeg op pad te kunnen. Wij stonden om 6 uur op en liepen om 6.30 u buiten. De weg was goed te volgen want op de route hadden ze gele pijlen gezet. Dus het boekje had je hiervoor niet nodig. Wel stond er de nodig informatie en wetenswaardigheden over de plaatsen en de streek in. Uiteindelijk loop je zo’n dikke 800 km naar Santiago de Compostela en kom je door diverse gebieden. Je loopt over oude bruggen, langs wijngaarden van de Rioja en Bierzo, dagenlang over de meseta (hoogvlakte) en door het bergland van Gallicië. In de grote plaatsen, zoals Pamplona, Burgos, Leon en Santiago, bekijk je de kathedralen en kerken. We voltooide deze bijzondere tocht met succes in 31 dagen.
Een uitgebreid verslag is te lezen op onze weblog. De site is: www.miepenrob.web-log.nl
In de twee weken voor het evenement hebben we het razend druk gehad met het samenstellen van een team, en het ophalen van zoveel mogelijk sponsorgeld. Dit is voornamelijk binnengehaald door de verkoop van de beroemde zakken. Deze zakken werden rondom de baan neergezet gevuld met zand en voorzien van een brandende kaars. Vooral tijdens de nacht was dit enorm indrukwekkend: zo’n 1.000 brandende kaarsen rondom de baan, dat hield ons wel op de been. Ook moest er een schema gemaakt worden, zodat er steeds iemand van het team aan het lopen was. Iedereen kon zelf intekenen in een schema van blokjes van een half uur. Het enthousiasme was zo groot dat er door sommige zelfs werd gelopen als ze niet aan de beurt waren. Daarnaast hebben we om zoveel mogelijk geld op te halen, spullen verkocht in onze marktkraam. De medailles en de paarse handdoeken waren duidelijk favoriet. Astrid en Jenny hebben de catering op zich genomen en dit hebben zij geweldig gedaan, er was voldoende te eten en te drinken. Bij het aantreden van de nacht hebben een aantal van onze teamleden zich opgeofferd om te blijven. Dit was voornamelijk erg gezellig. Vele rondjes hebben we gelopen, vele koppen thee hebben we gedronken. Er is zelf een aantal pogingen gedaan om toch te gaan slapen. Voordat we het wisten brak de ochtend weer aan. In de vroege ochtend kwamen er al weer een aantal teamleden het stokje overnemen, zodat de nachtploeg al vroeg aan de macaroni kon. Op zondag kwamen er veel belangstellenden langs en was het erg gezellig. Alles wat om ons heen stond hebben we geprobeerd te verkopen voor het goede doel en dat is ook aardig gelukt. Het resultaat: € 2.496,- overhandigd aan het KWF! Grandioos! Hieronder volgen een aantal reacties van teamleden, waaruit blijkt dat het een heel warm en mooi weekend was. Alle TrimSlimmers die het betreft bedankt en volgend jaar weer!
Ronneke
De mensen van de muziek vertelden dat het laatste nummer, wat ik zelf prachtig en voor de laatste ronde enorm ontroerend vond, van Destiny's Child is en het heet toepasselijk: 'Survivor'.
Nu met de benen omhoog.....
en me laten verwennen......,
Dank jullie wel dat ik deel mocht uit maken van jullie team dit weekend
Zelf vond ik het een heel geslaagd weekend erg vermoeiend mooi en emotioneel.
VOLGEND JAAR WEER!!!!!
Vond het heel mooi om dit mee te maken echt een warm gevoel was er.
Volgend jaar ben ik weer van de partij.
Het was in een woord geweldig!!